Oklahoma!!!!! :D - Reisverslag uit Arlington, Verenigde Staten van Marieke Brandwijk - WaarBenJij.nu Oklahoma!!!!! :D - Reisverslag uit Arlington, Verenigde Staten van Marieke Brandwijk - WaarBenJij.nu

Oklahoma!!!!! :D

Door: Marieke

Blijf op de hoogte en volg Marieke

24 Maart 2014 | Verenigde Staten, Arlington

Nadat mijn vader mij teleurgesteld vroeg waar het verhaal van Oklahoma nou was, zal ik het dan nu posten :)

Op woensdag moest ik eerst een digitale vragenlijst invullen voor de universiteit (nieuwe procedures bla bla) en dat zou volgens de website maar 30 minuten duren hooguit. Twee uur later zat ik nog steeds achter de computer de vragen te beantwoorden, en hierdoor moesten we later vertrekken dan dat we eigenlijk gepland hadden. Gelukkig vielen de files mee, dus toen we om ongeveer half 5 vertrokken, kwamen we om 9 uur 's avonds aan. Ik heb Hugo en Paris nog op een bord zien staan pap! Maar we reden er links van :) Hoe dichter we bij onze bestemming kwamen, hoe meer natuur we zagen en hoe minder mensen. Ook kregen we steeds minder bereik voor de radio (of enig ander elektronisch apparaat wat dat betreft) en dus heb ik het Amerikaanse volkslied geleerd en ken ik die nu uit mijn hoofd, ten koste van Goldie die er helemaal gek van werd aan het einde omdat ik het steeds herhaalde om het te onthouden :) Maar ik weet het nu wel :D Ondertussen waren we een weg opgedraaid waar de enige andere automobilist die we tegen kwamen voor ons reed, en aan beide kanten van de weg waren we omringd met een dal met daarachter bergen (heuvels noemen ze ze hier, voor mij zijn het bergen :P). Op een gegeven moment (tijdens de achtste zin van het Amerikaanse volkslied) werd er keihard op de rem gedrukt en vlogen de pringles en andere lekkernijen die we hadden gekocht door de auto. Een aantal herten besloten de weg over te steken en de auto voor ons was niet goed aan het opletten. Gelukkig geen gewonden (op wat gecrunchte chipjes na) en toen hebben we de automobilist maar ingehaald want hij ging al erg sloom. Verder zijn we op deze weg nog moeder stinkdier tegen gekomen die boodschappen ging doen voor alle vliegjes die tegen onze ruit aan knalden, en nog heel wat dooie beesten langs de kant van de weg. Uiteindelijk zijn we een lange dam opgedraaid en hierna waren we vrij snel bij onze eindbestemming: Nana en Papa Al, oftewel de opa en oma van Heather en Haley :)
Ze wonen in een huis met één etage (ik kan even niet op een beter woord komen :P) en verder hebben ze een grote schuur en een caravan waar Heather, Haley en ik sliepen onder een afdakje. Er is ook een groot kippenhok en een stal voor de drie paarden die ze hebben, en hiernaast hebben ze een erg groot stuk land dat de berg opgaat, met een vijver en een heel stuk bos. Naast de drie paarden hebben ze dus kippen (en een gemene haan!), twee honden (de grote heet Bones en de kleine heet Boo) en drie katten :D Een lapjeskat genaamd Sassy, een grijs met witte kat genaamd Paws en een bruin gestreepte kat genaamd Baby. Vooral Sassy was mijn grote vriendinnetje en heeft veel bij mij op schoot gezeten :) Naast de buren die op het stuk land ernaast woonden, was er geen levend wezen te zien tussen de bomen overal. Wel kon je 's avonds de coyotes horen huilen en er zaten ook beren in het bos, maar die heb ik gelukkig/helaas niet gezien. Na kennis gemaakt te hebben, en gelijk heel wat af gelachen te hebben over van alles en nog wat, hebben Heather, Haley en ik ons terug getrokken in de caravan en hebben we een versie van Romeo en Juliet gekeken die we hadden meegenomen. Barry was niet mee naar Oklahoma want hij moest werken.
De volgende dag (donderdag) zijn we 's ochtends eerst naar de buren gelopen (die echt tig honden hadden, vooral Chihuahua's) om even kennis te maken en wat zelfgemaakte (door Nana) lekkernijen te brengen. Hierna besloot Papa Al dat het tijd was om de pasture af te branden. The pasture vertaald naar de weide, maar het waren meer allemaal dooie riet- en grasstengels in een greppel. Ze moesten worden afgebrand omdat het dood was, en omdat Papa Al een nieuw hek wilde maken, en als je het eerst afbrand is het veel makkelijker om weg te halen. Dit doet haast iedereen deze tijd van het jaar, want we zagen erg veel rook overal toen we aan kwamen rijden. We hebben de linkerkant van de pasture afgebrand (aan de linkerkant van de oprijlaan) maar toen we aan de rechterkant zouden beginnen, begon de wind harder te blazen, en konden we dus niet verder. Ik heb de hele tijd tijdens het branden met een schep gestaan en foto's gemaakt, maar ik heb nog steeds geen idee wat ik nou met die schep had moeten doen :P We gingen hierna naar binnen, ondanks dat nog steeds niet de hele pasture dus was afgebrand, en besloten dat we 's middags wilden gaan vissen. Dus na de lunch zijn we naar het winkeltje gereden om wormen te kopen. Hierna zijn we doorgereden om naar een museum over de Choctaw stam te gaan, die hier in de buurt woonden. We kwamen langs velden (die heb je overal :P), en toen zagen we bizons! Echte! Dus daar zijn we snel gestopt en heb ik natuurlijk foto's gemaakt :)

Ik ben even helemaal uit het verhaal. Een reanimatiepop genaamd 'little Anne' kwam net uit mijn kast naar beneden donderen en ik schrok me rot!! Ik zal er een foto van maken :P In de foto zie je bovenin een stapel mappen, daar lag de pop eerst op, en ik hoorde dus net een heleboel gedonder en gerommel en toen ging mijn kastdeur open (waar best sterke magneten in zitten) en nu staat 'little Anne' in een zak in mijn kastdeur opening, ik schrok me dood!!

Maar we hadden dus foto's van bizons gemaakt, wat heel gaaf was, en toen vervolgden we onze weg. Hierna kwamen we langs een hek gereden waar vijf dode coyotes aangeknoopt waren! Dus wij natuurlijk stoppen en Heather, Haley en ik zijn er naar toe gelopen om foto's te maken. Dat stonk joh! De boer die dit had gedaan, had ze waarschijnlijk opgehangen om een beetje met ze te pronken, maar er worden er heel wat afgeschoten om hun vee te beschermen.
Hierna kwamen we aan bij het Choctaw museum, wat een heel mooi gebouw was. De entree was gratis, en na het kleine souvenir winkeltje te hebben aanschouwd op de Nederlandse manier (kijken maar niet kopen), zijn we in de lift gegaan naar het deel waar het museumpje was. De lift had een oude gouden wijzer die van etage 1 naar 2 hoort te gaan, maar wij zijn geloof ik bij etage 1.7 eruit gestapt. Er waren wassen beelden die de Choctaws simuleerden en voor ons stond een boom met opgezette dieren erin (van een kalkoen tot een possum) en een paneel ervoor met knopjes naar verhalen in de Choctaw taal. Daar was dus echt niks van te verstaan, dus zijn we op een gegeven moment maar door gelopen om naar speerpunten enzo te kijken. Zelfs toen we bij 'the trail of tears' aankwamen aan de andere kant van de etage, konden we het verhaal van de kalkoen en de weetikveelwat nog steeds horen, dat ding hield zijn kop maar niet :P Het was wel erg interessant, want tijdens de tweede wereldoorlog werd Choctaw taal gebruikt als codetaal en de Duitsers hebben het nooit weten te kraken, waar ik ze niet kwalijk kan nemen. Na door het museum te hebben geslenterd, zijn we naar buiten gelopen en hebben nog een foto met een state trooper weten te scoren :) Onze wormen hadden in de tussentijd liggen koken in de auto, maar kronkelden nog steeds vrolijk rond. Toen we weer bij het huis waren, zijn we dan ook gaan vissen in de vijver op het land. Er zaten zelfs meervallen in de vijver, maar helaas hebben we deze niet kunnen vangen. Wel hebben we ze uit het water zien springen voor het eten wat we erin hadden gegooid :)
Heather en ik gingen op de quad met een bak achter ons aan met de spullen erin naar de vijver, en de rest liep. Bones en Boo gingen ook mee, en later kwamen de paarden een Baby ook even kijken wat we aan het doen waren. Ik heb wormen in stukken getrokken, ze door een haakje gespietst en uiteindelijk geleerd hoe ik met een opdraai hengel moet werken. Dit hadden ze mij namelijk eerst vergeten uit te leggen, en ik wist het wel, maar had het niet zo vaak gedaan, dus toen mijn dobber onderging voor de eerste keer, raakte ik in de stress. Ik trok de vis uit het water en begon te rennen richting de berg om die vis uit het water te krijgen. De vis landde uiteindelijk met een grote boog op het land en ik had hem gevangen :D Heather en Haley konden niet meer stoppen met lachen, en ik was blij met mijn vis. Ik heb er, na dat ze me hadden uitgelegd hoe dat opdraaien nou ook al weer precies werkte, zeven gevangen :D Al heb ik nog steeds het idee dat ik één van de vissen gewoon vier keer heb gevangen, dus die heb ik een naam gegeven: Vladimir Putin. Na het vis avontuur zijn Haley en ik nog met de quad de berg op geweest over een pad dat niet meer echt een pad was. Dat werd vooral duidelijk toen we op een gegeven moment niet meer verder konden, en Haley de quad niet in z'n achteruit kon krijgen, dus toen zaten we vast. Wij met z'n tweeën van die quad af, maar ik moest heel hard lachen toen Haley, met één been tegen een boom, de quad naar achter probeerde te trekken, dus begon ik foto's te maken. Ik kreeg een veelzeggende blik van Haley toegeworpen en ze zei dat ze mijn hulp hier nodig had! Dus begon ik te duwen en hadden we dat ding binnen no time weer de goede kant op: heuvelafwaarts. Hierna ben ik in de caravan gaan lezen in Divergent (ik heb gister avond de film gezien, het was zo leuk!!!! Maar het boek blijft beter :P) en toen hoorde ik Heather bij de paarden, dus ben ik daar heen gegaan. Twee van de paarden konden samen, maar de andere (Choochoo, of voor kort: Chooch) was ondeugend en had zijn eigen stukje land. We zijn bij Chooch op zijn land geweest, en dat paard probeerde de hele tijd mijn kleren op te eten en duwde met zijn neus tegen ons aan, maar het was wel een grappig beest. Blijkbaar vond hij mij echter niks, want toen ik de box uitliep, werd er op me geniest.
's Avonds hebben we hotdogs gegeten (gegrild boven een vuurtje aan een hooivork) en hebben we een serie: 'the Vikings' gekeken. Ook hebben we nog geprobeerd die avond om Kobbler Pie te maken (echt super lekker!!!!!!) maar er ontstond enige verwarring over het recept, aangezien niemand wist of TS nou voor Tea Spoon of Table Spoon stond. We hebben er uiteindelijk een eetlepel ingegooid, maar de pie was wel erg wiebelig :P
De volgende morgen was het plan om naar het 'Runestone national park' te gaan. Na Papa Al gedag te hebben gezegd, en hem verteld te hebben dat 'this looks like a great day to burn off the pasture' want dat was nog steeds niet gebeurd, zijn we op pad gegaan. We zijn eerst gestopt bij een winkel genaamd de Alco, waar we nieuwe kleren hebben gekocht. Hierna, na lang rijden en zoeken, hebben we het Runestone park dan toch gevonden. We liepen over een klein weggetje naar beneden, en Heather, Haley en ik besloten dat we ons van onze avontuurlijke kant gingen laten zien, dus liepen we een onbekend pad op. Dit hebben we best lang volgehouden, maar het ging helaas niet in een rondje terug zoals we hadden verwacht, dus zijn we maar weer omgedraaid en terug gelopen. Hierna klommen we over rotsen naar een waterbasin(tje) onder een waterval om een foto te nemen, en daarna over de rotsen naar de vermeende runesteen. Dat was me toch een tegenvaller. Het was gewoon een steen met strepen erin gegraveerd, en dat zou dan door de Vikingen zijn gedaan. Als je het mij vraagt, gingen die Vikingen echt niet zo ver landinwaarts, en al helemaal niet zo ver van water weg. Verder waren er nog andere kleinere stenen die vermoedelijk ook door de Vikingen waren gemaakt, maar volgensmij was één van die stenen gewoon een schatzoek kaart: ga rechts bij de derde kip, en daar graven en dan vind je de schat. Hierna zijn we weer omhoog gezwoegd, en zijn we het souvenir winkeltje in geweest. Ik heb een mok gekocht met de runen erop, en Goldie had nog een anzichtkaart voor mij gekocht :) Hierna zijn we naar buiten gelopen, en hebben we gepicknickt aan picknicktafels die we vonden. Terwijl we aan het eten kwamen, kwam er opeens een 'community college' bus aanrijden en stopte voor het park. Toen kwamen er allemaal oude mensen uit druppelen en waren wij aan het overwegen hoeveel punten ieder voedsel artikel zou opleveren als het iemand raakte. De ouderen waren tegen de tijd dat we de regels hadden opgemaakt echter al in het souvenirwinkeltje gestouwd, dus helaas was er geen wedstrijd. Sommigen hebben de loop naar beneden gewaagd, en van hen hebben we nooit meer iets vernomen. Oké grapje. Maar ik vond het wel dapper in die warmte om dat steile paadje naar beneden te lopen op die leeftijd!
Na al het eten te hebben verorbert, zijn we weer op weg naar het huis gegaan, onderweg elkaar eraan herinnerend wat een prachtige dag het wel niet was om the pasture af te branden (zoals je waarschijnlijk al doorhebt was de een continuerende grap tijdens ons verblijf in Oklahoma, aangezien Papa Al het, voor zo ver ik weet, nog steeds niet gedaan heeft). Ook werd er gespeculeerd of de Vikings (als ze hier dan toch in de buurt waren) misschien de brug hadden gevandaliseerd met graffiti piemels. De brug waar we het over hadden is dan nu ook voor altijd gedoopt tot: 'the penisbrige'. Toen we bij het huis aankwamen hebben we de eieren uit het kippenhok gehaald (de haan hebben we eerst naar buiten gelaten zodat we geen last van hem hadden), maar voordat je je hand in zo'n hokje stopte, moest je wel goed kijken of er geen slang in zat. Hierna hebben we nog een film gekeken: 'Warhorse'. Echt een mooie film! We hebben we hem geleend van Nana zodat we hem nog een keer konden kijken :) Verder hebben we in de caravan nog met z'n drieën gelezen en zijn we toen gaan slapen.
Op zaterdag hebben Heather, Haley en ik Chooch opgezadeld en hebben we allemaal stukjes op hem gereden, ik met mijn voeten uit de stijgbeugels omdat ik te lange benen had, en niemand werd eraf gebokt, dus dat werd zeker gezien als een groot succes. Eigenlijk is het een heel lief paardje, maar hij is gewoon ondeugend :) Hierna begon het wat te regenen, en wij besloten dat vissen van regen houden, dus dat we ons geluk nog eens zouden beproeven. Haley was de enige die een vis te pakken wist te krijgen, en verder hebben er heel veel vissen deeltjes van onze wormen gestolen, maar nooit echt gehapt. Uiteindelijk had Haley het wat gehad en heeft een heel blik hondenvoer in het water gekeild (wat er op de grond viel werd door het paard opgegeten) om de vissen naar boven te lokken, maar toen gingen ze alleen voor het hondenvoer. Toen hebben we wel springende meervallen gezien, dus dat was wel erg gaaf. We hebben nog wat narcissen voor in vaasjes geplukt die op Nana's land stonden en toen zijn we naar binnen gegaan om een film te kijken: Troy. Nana belde een vriendin van haar op, die allemaal dieren had, en we mochten iets later op de middag langskomen. We zijn dus in de regen naar Lynn gereden. We werden buiten al begroet door het enorme geschreeuw van een vogel. Dat beest was me toch luid! Wel een leukerd, maar een schreeuwlelijk. Allemaal foto's van Bonnie (zo heette de vogel) genomen en toen op naar schreeuwlelijk nummer twee en drie: twee papegaaien waar de buren zo erg over hadden geklaagd, dat de garage waar hun kooi in stond nu geluiddicht was gemaakt. Dit waren ook geen lieve beesten, want ze probeerden Lynn alleen maar te bijten. Hierna gingen we naar buiten (in de miezer) om naar haar twee mini-ezels te kijken :D Wat waren dat een leuke beestjes! Één van de ezels stond met z'n kont naar Goldie toe, dus Lynn zei dat ze hem maar op zijn kont moest krabben. Goldie pakte een takje en begon daarmee te krabben, en dat zag er echt heel grappig uit. Deze ezels hadden wel een vreemde gewoonte: ze vonden het leuk om op je te springen met hun voorknieën. Dus moesten we de hele tijd zeggen: No jump donkey! Echt vreemd :P Ze hadden ook een prachtige kat! Hierna zijn we weer naar het huis gegaan en hebben we kaartspelletjes (o.a. pesten) en domino gespeeld. Als laatste had ik ze het toepasselijke spel 'ezelen' geleerd. Voor iedereen die het spel niet kent, het is de bedoeling een bepaalde combinatie van kaarten in je handen te krijgen, en als dat lukt, doe je je duim tegen je voorhoofd aan zonder iets te zeggen. De laatste speler die zijn/haar duim tegen zijn/haar voorhoofd aandoet krijgt een letter van het woord 'ezel'. Dit 'duim tegen je voorhoofd' moet dus enigszins subtiel. Echter, toen Goldie de goede combinatie kaarten had en haar duim tegen haar voorhoofd aandeed, werd ze enthousiast en riep ze het eerste Nederlands woord wat in haar opkwam: Dankjewel! (het klonk meer als donkeyball) en toen moest iedereen zo hard lachen dat niemand meer enig idee had wie er verloor. Hierna hebben Heather, Haley en ik Jurassic Park gekeken want die had ik nog nooit gezien. Op de videoband wel te verstaan! Hierna heb ik niet meer gelezen want ik had mijn boek uit, maar we hebben nog wel gepraat.
Op zondag ochtend zijn we naar de kerk geweest en hier heb ik piano gespeeld. Na het spelen kreeg ik het grootste compliment dat ik ooit heb ontvangen: 'There is a difference between being able to play the piano, and being a pianist. You are a pianist.' (Er is een verschil tussen piano kunnen spelen, en een pianiste zijn. Jij bent een pianiste). Hierna zijn we naar de winkel geweest waar we de wormen hadden gekocht, want hier kon je ook gegrilde kip en hamburgers halen. Of natuurlijk je boodschappen voor de rest van de week, het is en blijft Amerika. Hier hebben we geluncht met de beste vriendin van Nana: Faye. Een hele lieve en grappige oude dame die hele verhalen te vertellen had. Hierna hebben we onze spullen gepakt en zijn we huiswaarts gereden. Sundee had ons zo gemist dat ze de eerste paar dagen niet wilde eten, maar nu was ze weer helemaal blij, met haar staartje zo aan het kwispelen dat haar hele lichaam meedeed.
Die maandag was het St. Patricksday, en blijkbaar als je geen groen draagt mag je geknepen worden, dus ik ben een paar keer geknepen. Naast het knijpen wordt het niet gevierd. Leuk nou?
Vrijdag 21 maart hadden we teamdinner van track bij mij thuis. We hadden hutspot gemaakt, maar het hele gerecht mislukte aangezien we veel minder wortels dan aardappelen hadden en veel te veel uien, en nadat we het in de oven hadden gezet om het warm te houden kwam er een korstje op.. Maar goed, dat wisten zij niet :P Dit was echt super gezellig en iedereen vond het eten wel te eten :)
Gisteren, zaterdag, ben ik met Goldie en Barry naar 'The Grand Budapest Hotel' geweest. Een vreemde, maar grappige film. Hierna zijn we weer naar huis gegaan en heb ik 'the Cosmos' gekeken wat Barry voor mij opgenomen had. Een nieuwe serie van Neil DeGrasse Tyson die op iets van acht kanalen wordt uitgezonden over leven en het heelal, echt super interessant! Hierna heb ik met mijn paps gebeld en even bijgekletst. 's Avonds zijn Heather, Haley, Chelsey en ik naar Divergent geweest :D Dit was echt super gaaf!! De hele bios zat vol en werknemers waren mensen aan schuiven zodat alle stoelen echt vol zaten. Echt een hele gave film, al hebben ze wel wat dingen uit het boek weggelaten die ik er graag in had gezien. Vandaag zit ik nu nog steeds in mijn pyjama (het is bijna zeven uur 's avonds) en heb ik mijn blog getypt. Verder heb ik niet zo veel uitgevoerd vandaag, een lekker hang dagje :)

Heel veel liefs,
Marieke

  • 24 Maart 2014 - 08:32

    Okke:

    Weer een hele belevenis en leuk beschreven. Het was echt iets voor jou met alle beesten, vissen en paardrijden. , En wat speciaal dat je Bizons hebt gezien en heb je zelf nog op de quad gereden? als je foto's hebt gestuurd zal ik ze erbij zetten.

    xxx
    Okke

  • 24 Maart 2014 - 12:42

    Map:

    Hoi Marieke,

    Je schrijft zo beeldend dat ik het allemaal voor me zie: geweldig! Ik heb The Cosmos ook gezien: een erg mooie serie. Hij is hier op zondagavond op National Geographic. Ben heel benieuwd naar de foto's.
    Doe Goldie, Barry en de meiden de groeten! See you, Map

  • 24 Maart 2014 - 20:24

    Elke:

    Sommige zinnen lopen geweldig hahahaha, en jij zo een echte bizon, nee joh een neppe die gewoon random in het weiland staat hahahahaa

  • 25 Maart 2014 - 15:11

    Jerney:

    Hahahaha Elke xD

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marieke

Omdat ik 10 maanden naar Arlington, Texas ga om daar high school te volgen dacht ik: Laat ik een blog bij houden voor de mensen thuis :)

Actief sinds 28 Juli 2013
Verslag gelezen: 490
Totaal aantal bezoekers 19595

Voorgaande reizen:

20 Augustus 2013 - 10 Juni 2014

Marieke goes Arlington, Texas

Landen bezocht: