Nog maar 12 weken (gemixte gevoelens)

Ik keek net even bij het einde van mijn vorige verslag, maar volgensmij is er een stuk vanaf geknipt.. Dat gebeurt soms om de een of andere reden :P Maar goed, ik was dus bij zondag 26 januari, en toen ben ik 's ochtends naar de kerk geweest en heb daarna met Sophie geskypt. Om half vier hadden we 'dinner club'. Heather en Haley en een groep vrienden proberen iedere maand met elkaar uit eten te gaan. Het was ooit voor avondeten, maar ze hebben het naar late lunch verschoven, zodat de restaurants niet zo vol zouden zitten :) Dus we waren in een restaurant met ongeveer 12 personen en het was super gezellig. 's Avonds hebben we in de achtertuin een kampvuurtje gemaakt, en heb ik voor het eerst 's mores gehad! Dat zijn marsmellows op een cracker met een stukje chocolade ertussen. Zo lekker!!
Op donderdag 30 januari zijn we naar de school musical van Bonnie (een vriendin die nu ook bij ons met lunch zit) geweest. Nou ja, de musical was natuurlijk niet van Bonnie, maar ze speelde er wel in. De musical heette: Urinetown (urinestad) waar het 'a privilage to pee' is (een voorrecht om te plassen) omdat het water erg schaars is. Het was erg grappig en leuk, en het was erg realistisch want het liep niet goed af, maar dat maakte de musical wel een goede! Ik kan me het liedje dat het meest gezongen werd nog steeds herinneren :P

Ik heb echt het idee dat ik dit al eerder verteld heb! Als dat zo is, spoel dan maar even door, ik vertel het lekker nog een keer :)

Die vrijdag avond ben ik naar een basketbal wedstrijd van een andere vriendin: Shameka geweest. Ik had een posterbord gemaakt met haar naam erop en daar heb ik mezelf lekker mee voor gek gezet tijdens die wedstrijd want ik was de enige, maar dat maakte mij niks uit en Shameka vond het geweldig :P Ze heeft hem nu op haar kamer staan :) De basketbal wedstrijd werd gewonnen door Legacy (L-side!!!) maar helaas gingen de dames niet door naar de play-offs want dan had een ander team tijdens een andere wedstrijd moeten verliezen (heel gedoe met punten, ik snapte er niet zo veel van maar knikte en lachte wel gewoon). Tijdens de rust in het midden van de wedstrijd hadden ze een mini-basketbal wedstrijd voor de gehandicapte kinderen uit de omgeving. Dit was zo lief en grappig! Er waren in totaal 20 kinderen, dus eerst werden er 10 aan de kant gezet die de tweede helft mochten spelen. Er waren dus twee teams van 5 over die tegen elkaar gingen spelen. Iedereen stond klaar in zijn of haar positie en de scheidsrechter stond op het punt om de bal omhoog te gooien, toen er opeens een aantal wanhopige geluiden van de linkerkant van het veld kwamen. Één van de spelers van team wit was vergeten zijn trainingsbroek uit te doen! En balanceren met een broek om je enkels om die van je voeten af te krijgen gaat ook niet zo makkelijk, dus dit duurde even. Ondertussen was de scheidsrechter nog steeds aan het wachten. Nou, die broek wil maar niet van de voeten af, dan maar de schoenen uit. Dus schoenen uit, broek (eindelijk) uit, en dan schoenen weer aan, en dan kan de wedstrijd toch echt beginnen.
Het was erg leuk om naar te kijken (er werd zelfs nog een driepunter gescoord door iemand die de bal vanuit zijn nek gooide!!) en toen was het tweede deel van het team aan de beurt om te spelen. Iedereen staat klaar en team wit heeft 5 spelers op het veld, maar team blauw heeft er 6. Was er een jongetje die even was vergeten te wisselen. Dus opnieuw staat iedereen klaar en het spel begint. Als de bal over de lijn gaat die achter de basket staat, moet iemand van dat team de bal gooien naar een team genoot en dan rennen ze samen naar de andere kant van het veld waar alle andere spelers staan. Dit gebeurde dus, maar er was niemand waar dat arme jochie de bal naar toe kon gooien, want íedereen stond te wachten aan de andere kant van het veld :P Uiteindelijk moest de omroeper team blauw aansporen om hun teamgenoot te helpen, en toen kwamen er meteen twee tegelijk, geen probleem! Dus met z'n drieën weer naar de andere kant van het veld.
Het was echt enorm leuk om naar te kijken en we hebben natuurlijk extra hard voor hen gejuicht.

Die zaterdag zijn we naar de Universiteit van Texas in Arlington geweest (UTA). We hebben een hele rondleiding gehad over de campus en alle slaaphuizen gezien. We zijn hier ook naar het SMART hospital geweest. Dit is een 'nep' ziekenhuis waar toekomstige zusters en dokters kunnen oefenen op levensechte poppen. Mocht er een ramp vlakbij gebeuren dan kan dit SMARTziekenhuis ook worden gebruikt als echt ziekenhuis. Dit was super interessant en leuk voor Heather en Haley, aangezien zij allebei zuster willen worden, net als hun moeder. We hebben hier geluncht en daarna zijn we langs het cowboys stadium gereden (van de Dallas Cowboys, ik geloof dat het football is) en het rangers stadium (van de Texas Rangers, dat is geloof ik honkbal). Bij het Cowboys stadium zijn we uit de auto gestapt om foto's te maken, en te zwaaien naar de werkers die op het dak bezig waren om de een of andere reden. Hierna zijn we weer naar huis gegaan.
Die zondag zijn we naar een echte Texas Rodeo geweest!!! Dat was zo gaaf!! Ik heb natuurlijk mijn cowboyboots en cowboyhat gedragen en ik was echt niet een van de weinigen! Het was een enorm stadion met een rechthoekige zandbak in het midden met honderden stoeltjes eromheen. Wij zaten op een mooi plekje en konden alles goed zien. Ze deden van alles! Natuurlijk op bokkende paarden en stieren zitten, maar ook op een paard zo snel mogelijk om drie tonnen heen rennen, een kalfje proberen te vangen met een lasso, rennend kalfjes proberen te vangen en die dan een touw om de kop heen weten te krijgen en terug in een geschilderde rechthoek krijgen in het midden van de zandbak, etc. Dit laatste werd gedaan door middelbaren scholieren voor een scholarship naar college (dat hun vervolgopleiding voor hen betaald wordt).
Na de rodeo was er een grote stockmarket waar allemaal vee werd tentoongesteld en verkocht. Er werden ook wedstrijden gehouden voor de mooiste/beste koe/paard/schaap etc. Hier hebben we heel wat tijd doorgebracht kijkend naar alles. Er was ook een hele grote hal waar van alles en nog wat tentoongesteld werd. Van tractors (van New Holland!!!) tot bubbelbaden, en je kon het daar natuurlijk allemaal kopen. Ik heb een t-shirt gekocht van de Rodeo :)

Op vrijdag 7 januari was 's avonds de opening van de olympische spelen. Dit werd gevierd met een klein deel van de familie. Ik heb hier dus de opa, oom en nichtjes van Heather en Haley ontmoet. Ze waren allemaal super aardig! We hadden hier net het pakje van mijn ouders ontvangen, dus hebben we een 'Dutch snack table' gemaakt en daar allemaal dingen, van hagelslag tot drop tot stroopwafels, opgezet. Behalve de drop vonden ze het allemaal erg lekker. Van de opa hebben Heather, Haley en ik Go USA wanten gekregen, super lief! En lekker warm :) We hebben de opening voor een groot deel gezien (en natuurlijk ook Nederland binnen zien komen) maar niet helemaal.
De volgende dag ging ik schaatsen met allemaal andere exchange students in de mall. Dit was super gezellig! Ik heb eerst met Helene en Judith (allebei uit Duitsland) geschaatst. Nouja, Helene en ik schaatsten en Judith werd door ons voortgetrokken want ze kon niet zo goed schaatsen. Dit was voor mij de eerste keer op kunstschaatsen. Ik ben wel overeind gebleven, maar ik ben veel beter op mijn moeders klappers :) Oh pap! Jij zei dat als mijn voeten uit gegroeid waren, dat ik dan een paar klapschaatsen zoals die van mama kreeg! Mijn voeten groeien niet meer :) (hint hint)
Maar goed, na het schaatsten zijn we met z'n allen gaan eten en daarna zijn we opgesplitst in groepen en zijn we gaan shoppen. Ik was met Judith, Helene, Sarah (allemaal uit Duitsland), Raphael (uit Brazilië, Rio!), Carlos (uit Spanje) en Lucas (uit Duitsland) en soms was Sofda (of hoe je haar naam ook spelt, uit Mongolië). Sofda praatte niet zo veel en was soms opeens weg, dus die was er niet echt bij. Eerst zijn we met z'n allen naar Forever XXI geweest, maar uitte ik mijn niet-enthousiasme voor shoppen. Sarah en Helene zijn hier toen gebleven, en Judith, Raphael, Carlos, Lucas en ik zijn toen naar een sportwinkel gegaan want Carlos en Lucas wilden naar sportschoenen kijken. Carlos en Lucas zijn trouwens hostbroers, je kan namelijk twee exchange students tegelijk hebben. Verder zijn we met dit groepje nog een aantal winkels afgestruind, maar hebben we vooral veel gepraat. Ik heb in een andere sportwinkel wel geleerd hoe ik een american football moest gooien, al was het winkelpersoneel niet heel erg blij met ons :) Na een super gezellige dag hier ben ik nog naar de vijftigste verjaardag van een tante van Heather en Haley geweest. Haar favoriete kleuren waren paars en wit (net als van mijn tante :D) en dus was het huis zo versierd. Hier heb ik een groot deel van de familie ontmoet, en dat was erg gezellig.
De volgende dag zijn we Heather en ik naar de kerk gegaan (Haley was blijven slapen bij een vriendin waar ze samen aan een project moesten werken voor school) en verder heb ik met Beppe geprobeerd te facetimen voor haar verjaardag. Helaas kon ze mij niet goed verstaan omdat het wat rumoerig was, maar het was toch erg leuk!

Zaterdag 15 februari heb ik mijn allereerste track meet gehad (een meet is een wedstrijd tussen de teams van de andere scholen uit de omgeving) en het was voor mij ook de allereerste keer dat ik mocht racen in een meet! Eerst hebben we ons kamp opgezet (een partytent en een zeiltje over de grond) en daar hebben we geslapen, gelezen, gekletst etc. Ik heb bij het poolstok hoogspringen gekeken en verder gewacht tot het mijn beurt was. Dat duurde wel even want ze beginnen altijd met de field events (poolstok, verspringen, discuswerpen etc) voordat ze met de ren events starten. Ik moest een mile rennen (1.6 kilometer, of 4 rondjes). We werden opgeroepen en iederen kreeg een nummer. Ik had nummer 15. Hierna werden we allemaal aan de start gezet en werd het startschot gegeven. Helaas viel een meisje in het gedrang, dus moesten we opnieuw starten. Dus bij het tweede startschot gingen we van start en, zoals verwacht, lag ik meteen laatste. ik weet niet of ik het al eerder verteld heb, maar ik ben echt ongelofelijk slecht in hardlopen :P Ik vind het wel erg leuk om deel uit te maken van het team, en gewoon iedere dag bij de trainingen te zijn, dus ik doe gewoon mijn best. Tijdens het hardlopen werd ik aan het einde van mijn derde rondje door de snelsten ingehaald, maar hierna kwam ik Lucia, mijn teamgenoot tegen. Samen renden wij verder en tussen de laatste 300 en 200 meter zagen we een paars uniform voor ons. Ik hijgde tegen Lucia: 'We're going to get her!' en we versnelden. We gingen d'r op en d'r over, en lagen toen voor haar in de laatste bocht :D Bij de laatste honderd meter hadden Lucia en ik van te voren afgesproken dat we gingen sprinten. Door mijn enorme eindsprint (het enige wat ik wel goed kan is eindsprinten na al lang te hebben gerend) heb ik niet alleen het paarse uniform, maar ook Lucia verslagen :D
Mijn ding met rennen is niet per sé dat ik zo buiten adem ben dat ik niet meer kan rennen, maar dat ik ga hyperventileren als ik te hard ga. Dit heb ik nooit in Nederland gehad, en als we binnen trainen door het koude weer (Het is weer zomer en winter omstebeurt iedere dag) heb ik er ook geen last van. Misschien komt het door de droge lucht hier, ik weet het niet. Maar als ik dat hyperventileren dus te ver push (wat je vanaf de andere kant van het veld nog kan horen) kan ik niet meer inademen en dan ook geen stap meer verzetten. Mijn goal tijdens de wedstrijden is dan ook niet om super snel te gaan, maar om pas te gaan hyperventileren tijdens de laatste 100 meter, anders ben ik de Sjaak. Maar dus twee personen verslagen!!!!!! Deze meet was bij Mansfield high school. Hierna zijn we met een deel van het team naar Cici's pizza geweest en hebben we ons vol geschranst, omdat het kan :) Hier weer nieuwe mensen ontmoet, omdat er ook een deel van het jongens track team mee ging. Jongens en meisjes is met track namelijk gescheiden, dus normaal gesproken praten we niet met ze, tenzij je ze al kent.
Op zondag heb ik de olympische spelen gekeken en huiswerk gemaakt.

Op vrijdag 21 februari gebeurde er iets niet heel erg leuks. We hadden ons derde uur een voorlichting over smsen/drinken en auto rijden en dat dat niet moest etc. Een vrouw wiens dochter het slachtoffer hiervan was geworden gaf een toespraak met filmpjes en foto's, die erg indrukwekkend waren. Naast mij zat rechts Sarah en links Christian (een hele goede vriend die in Cross Country zat en bij mij tijdens lunch aan de tafel zit). Op een gegeven moment hoor ik een soort stikkend geluid van Christian's kant komen en toen ik naar links keek, zat hij achterover in zijn stoel met zijn hoofd achterover gevallen en zijn ogen in zijn achterhoofd. Ik heb hem meteen geprobeerd aan te spreken en Macy (zijn vriendin die aan de andere kant van hem zat) geschud zodat zij ook wist wat er gebeurde. We hebben hem rechtop gezet, terwijl ik naar Coach Nutley (een van mijn leraren) riep voor hulp. Toen Christian rechtop zat was zijn tong, die doordat zijn hoofd naar achter was gevallen, in zijn keel was gegaan, wat de stikkende geluiden had veroorzaakt, weer naar voren gevallen en werd hij 'wakker'. Hij keek naar onze geschokte gezichten en vroeg wat er aan de hand was en waarom Macy moest huilen. Hij herinnerde zich dus niks van wat er net was gebeurd! Hij werd naar de trainers office gebracht en die hebben, zoals ze mij later verteld hebben want ik bleef zitten om ze niet tot last te zijn, er ging namelijk al een hele grote groep mee, vastgesteld dat hij lage bloedsuiker had omdat hij geen ontbijt had gegeten, en daarom flauw was gevallen. Nadat dit allemaal gebeurd was drong het eigenlijk pas echt tot me door, en ik heb denk ik iets van 20 minuten lang zitten huilen en trillen. Na de presentatie ben ik op blote voeten (ik had namelijk hakken aan maar die heb ik uitgeschopt) door de school gelopen met Kayla (een andere goede vriendin van mij) op zoek naar Christian omdat ik voor mezelf even zeker wilde weten dat het goed met hem ging. We gingen naar de nurse's office, maar daar was hij niet meer. De zusters hebben mij op een stoel gezet en me water gegeven en vertelden me dat ik in shock was, maar dat Christian helemaal oké was, want anders hadden ze hem niet laten gaan. Tijdens de lunch die hierna was, zag ik hem weer en hij was weer gewoon zijn oude zelf. Hij heeft me wel enorm laten schrikken! Het gaat nu weer helemaal goed met hem gelukkig.
's Avonds zijn Barry (mijn hostvader), Heather, Haley en ik uit eten geweest naar Texas Road House. Hier heb je als voorafje een grote ton staan in de ruimte waar je wacht totdat er een tafel vrij is (dit soort ruimtes zijn er in veel populaire restaurants omdat je soms lang moet wachten voor een plekje omdat het zo druk is) en in die ton zaten apennootjes!! Dus wij hebben pinda's zitten eten terwijl we aan het wachten waren. Een prullenbak, daar deden ze niet aan, en daarom was de grond bezaaid met pindaschillen. Het kraakte onder je voeten! Het was echt super lekker eten daar en ik heb een heerlijk steak gehad.

Vorige week zaterdag (22 februari) hadden we weer een track meet (voor als je het nog niet uitgevogeld had: track is atletiek), dit keer bij mijn school: Legacy. Deze wedstrijd heet traditioneel 'the Bronco relays'. Onze mascotte is namelijk Bucky the Bronco, dus alle mensen die naar Legacy gaan heten de Broncos. Relays zijn estafette wedstrijden, maar het waren ook alle andere evenementen. Hier heb ik de 800 meter hardgelopen en heb ik in de laatste 100 meter (ondanks dat ik fors achter lag) Lucia verslagen met mijn eindsprint. Echt in de laatste paar stappen! Ik was nummer 7 bij deze wedstrijd.
's Avonds hebben Heather, Barry en ik Casino Royale (James Bond) gekeken en daarna naar bed. Die zondag heb ik alleen maar huiswerk gemaakt. We hadden zoveel huiswerk omdat de vrijdag hierna het einde van de eerste 6 weken is. Zoals wij ons schooljaar hebben opgedeeld in 4 periodes, hebben zij het in twee semesters met ieder 3 periodes. Deze periodes duren 6 weken, en worden dus de eerste, tweede of derde zes weken genoemd. :) Ik heb het allemaal afgekregen, maar ik had het deze week wel enorm druk!
Deze vrijdag (28 februari) hadden we een halve dag school, want de leraren hadden een cursus de tweede helft van de dag. Aangezien het bijna de verjaardag is van Heather en Haley (maandag 3 maart), besloten Allee, Jessica en ik cadeautjes voor ze te gaan kopen na school. De laatste les had Allee band, maar Jessica en ik hadden lunch. Omdat we op Allee moesten wachten, besloten Jessica en ik samen met Christian en Caleb naar Schlotski's te gaan om daar te lunchen. We gingen naar binnen, bestelden ons eten en gingen aan een tafeltje zitten. Ik moest naar de wc, en toen ik mijn handen zou wassen, vond ik dat de kraan knop er nogal vreemd uit zag. Het was meer zo'n doorzichtige doucheknop. Er stond 'on' aan de bovenkant van de knop, dus ik pak de knop beet en duw hem naar boven, en toen had ik opeens de hele knop in mijn hand! Ik moest zo hard lachen, en ik heb die knop er gewoon weer opgezet (scheef, dat wel) en ben naar ons tafeltje toegelopen. Ik probeerde Jessica en Caleb te vertellen wat er was gebeurd, maar ik moest zo hard lachen ertussen door (met een hele harde knor op een gegeven moment) dat ze geen idee hadden wat er was gebeurd. Uiteindelijk heb ik Jessica maar naar de wc gestuurd zodat ze het zelf kon zien. Toen ze terug kwam zei ze: 'Dat heb jij gedaan?!?!' en toen moest ik weer enorm hard lachen, terwijl Jessica het aan Caleb uitlegde, aangezien ik nog steeds niet in staat was om een normale zin te formuleren. Dan komt Christian terug, die ook naar de wc was geweest. Ik probeer hem te vertellen (aangezien ik een beetje was bijgekomen) wat er gebeurd was, maar dat maakt mij weer zo aan het lachen dat ook hij het niet kan verstaan. Hij kijkt Caleb en Jessica vragend aan, maar Caleb zegt: Ik ga gewoon kijken hoelang het duurt voordat je begrijpt wat ze je probeert te vertellen. Nou, dat duurde wel even! Uiteindelijk onze broodjes opgegeten en weer terug naar school gereden.
Hier hebben Jessica en ik in het zonnetje op de stoep gezeten, te wachten op Allee. Allee heeft namelijk een auto, dus daarom konden we met z'n drieën gaan shoppen. Allee kwam aanrijden en toen zijn we met z'n drieën naar de half price books gegaan. Ik heb drie boeken en een dvd voor de tweeling gekocht, en ga dit geven samen met Sarah. Hierna zijn we nog naar Target geweest, en daarna heeft Allee me naar huis gebracht. Hierna heb ik nog Yoga gedaan met het track team en daarna weer naar huis. 's Avonds hebben we team dinner gehad bij Kayla thuis. Dit was super gezellig en het eten was erg lekker!

Vanochtend ben ik naar Our Place (een restaurant waar je altijd een wachtlijn hebt) geweest om te ontbijten met Emma, Sarely en Erin voor Sarely's verjaardag. Dit was super gezellig, en nadat ik de serveerster had verteld dat Sarely jarig was, heeft het hele restaurant voor haar gezongen en kreeg ze een stuk taart. Ik heb anderhalve pannenkoek op gehad en toen zat ik zo vol (we hebben het hier wel over Amerikaanse pannenkoeken) dat ik nu (16.18) pas een beetje honger begin te krijgen :P Hierna zijn we naar the Performing Arts Centre geweest, dat naast Ben Barber is, want hier was een international food day. Helaas was Nederland er niet, maar ik heb wel een lekkere (hete!) Thaise curry gehad, Italiaanse tiramisu en Duitse kipschnitzel. Hierna kwam Haley me ophalen en hebben we nog even geluisterd naar een koor van een elementary school (6 jaar oude kinderen) die hier optraden. Hierna op zoek naar de auto.. En dat was me toch een zoektocht! Na minstens vijf minuten zoeken hebben we hem dan toch eindelijk gevonden, en zijn we weer naar huis gereden. Thuis heb ik van toen tot nu mijn blog getypt. Het was de bedoeling dat ik me vandaag ging inschrijven voor Universiteit Leiden, maar daar kom ik niet meer aan toe, aangezien we over een half uurtje bij Chilli's moeten zijn voor Heather en Haley's verjaardag. Hierna gaan we naar een musical over Mulan. Morgen ga ik promdress shoppen!!! :D Nu al super veel zin in! Niet komende week maar de week erna is het Springbreak voor een week, en dan gaan we naar de oma van Heather en Haley in Oklahoma. Ik ben nog nooit in deze staat geweest, dus ik heb er zin in!

Bai Bai Swai Swai :)