eerste schoolweek achter de rug
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
01 September 2013 | Verenigde Staten, Arlington
Kon-nichi wa!
Nou de eerste schoolweek is ook weer voorbij. Bijna alles hier op school is anders dan in Nederland! Ten eerste moet je ten aller tijde (in en om de school) je school ID om je nek hebben hangen (dit om te voorkomen dat ongewenste personen niet zomaar de school in kunnen sneaken). Iedere dag heb je het zelfde rooster (voor mij betekent dat: De eerste drie uur Japans op Ben Barber (een andere school vlakbij de mijne waar bijna alle talen worden gegeven), daarna met de bus (ja ja, een echt gele school bus!) naar Legacy (mijn school, go Broncos!) en daar wachten op het volgende lesuur: Engels, daarna pauze van 55 minuten, daarna Astronomie, Wiskunde (eitje, serieus! Maar wel heel gezellige mensen), gym en als laatste US History. Hierna trainen voor Cross Country (rondjes om de school rennen in 40 graden celcius) en dan ben ik klaar). De school begint hier om 7.25, maar omdat ik op Ben Barber begin, moet ik om 7 uur 's ochtends beginnen :O De school begint en eindigt voor iedereen op hetzelfde tijdstip (tenzij je dus begint op Ben Barber, dan begin je om 7 uur), en daar achteraan komt dus nog voor mij Cross Country. Janell (mijn hostmoeder) haalt me hiervan op om 5 uur, dus ongeveer 20 over 5 thuis en dan huiswerk maken tot het eten om 6 uur en daarna huiswerk maken tot ik niet meer kan van de slaap. Het nadeel van iedere dag hetzelfde rooster is dat je niet kan zeggen, oh, dat huiswerk voor dat vak maak ik morgen wel want dat hoeft nu nog niet per sé.
Door al dit gehuiswerk ken ik ondertussen de eerste 30 karakters van het Japanse alfabet en kan ik me in het Japans voorstellen, ben ik druk bezig met het lezen van 'In cold blood' van Truman Capote wat tijdens de zomer gelezen had moeten worden maar waar ik geen tijd voor had want ik had mijn eigen boek om uit te lezen, voor Engels, doe ik wiskunde met twee vingers in mijn neus, doen we nog niet zoveel voor Astronomie, weet ik hoe je Broncoball moet spelen (de Broncos zijn wij, ons schoollogo is een vurig paard) en weet ik dat ik erg in het nadeel ben als Europeaan tijdens mijn geschiedenislessen (de leraar gaat er vanuit dat iedereen alles wel weet, ondanks dat hij weet dat ik een exchange student ben, en geeft een toets over een hoofdstuk waar hij met nog geen woord over gerept heeft. Na de toets echter, kwam er opeens een powerpoint presentatie tevoorschijn over het hoofdstuk want 'we zouden de ppp beter snappen als we het hoofdstuk al gelezen hadden'. En ik weet na deze week ook dat je ongelofelijk veel respect mag hebben voor de sportende mensen in Texas.
Voor de mensen die mijn facebookstatus niet hebben gezien zal ik even kort samenvatten wat er tijdens crosscountry zoal gebeurd. Het is zo'n 40 graden celcius, het is de bedoeling dat je zo snel mogelijk (voor training dan) een rondje om de school rent (1 mile, dat is ongeveer 1.6 km) en voor de rest van het team behalve mij mochten ze mooi 1 minuut wachten nadat ze gefinisht waren om vervolgens nog een keer dat rot eind zo snel mogelijk te gaan rennen. Mochten ze hun streeftijden niet halen, dan zijn de coaches zeer teleurgesteld om het zacht uit te drukken. Terwijl men dit doet, kotst men van de inspanning en in niet uitzonderlijke gevallen valt men flauw. Geweldige sport!
De eerste keer dat ik het probeerde kwam ik niet verder dan 200 meter (het terrein is hier by the way niet vlak!) voordat ik begon te hyperventileren, de volgende dag begon ik in mijn eigen tempo en heb ik zowaar een rondje rond de school weten te rennen om vervolgens nog anderhalf rondje om het trackfield (atletiekbaan, ondertussen aangegaapt door de zwetende footballplayers, die in het midden van de baan met hun oefeningen bezig zijn, en aangemoedigd door mijn geschiedenis leraar met een brilliante hoed die de coach van dit footballteam is) te rennen. Hierna was ik op. Maar ik heb wel mijn sport voor het komende jaar gevonden!
Omdat de school zo groot is heeft niet iedereen tegelijk lunch (anders zouden de rijen voor de kantine's al helemaal niet te harden zijn, gelukkig krijg ik altijd lunch mee en kan ik meteen aanvallen), maar is het verdeeld over het 4e, 5e, en 6e lesuur. ik heb het 5e uur lunch samen met Emma, een meisje uit mijn Japanse klas.
Janell rijdt Audrey (mijn hostzusje) en mij iedere ochtend naar school (deze week althans) en haalt ons ook weer op. Omdat vrijdag de crosscountry training niet doorging, gingen Audrey en ik met de schoolbus terug. Het was nog moeilijk om de goede bus te vinden (ten eerste zijn het allemaal de klassieke gele schoolbussen en ten tweede is het ook erg handig dat sommige bussen een ander nummer op de achterkant hebben dan op de zijkant..) maar uiteindelijk vrij dicht bij ons huis gedropt. Vandaag (zaterdag) zijn we naar een museum over cowgirls geweest en een aangrenzend museum met een IMAX film (met een scherm dat 360 graden om je heen is en ook boven je, als een koepel) over het leven in de zee en, nadat ik had verteld over mijn interesse in Planetaria, daarna ook nog naar een IMAX film in het planetarium in het museum over het heelal (verrassend niet? :P).
Hierna zijn we naar twee western winkels geweest en Audrey en ik hebben hier een paar echte cowboy laarzen gekocht (waren in de uitverkoop :D). Morgen gaan we naar Hawaiien Falls (een waterpark), goed insmeren dus!
ik zal nu stoppen want het verhaal is al veel te lang en mijn batterij is bijna leeg :P En er krioelt nu een beestje over mijn scherm -.-
Hij is nu dood :P
Doei!
Nou de eerste schoolweek is ook weer voorbij. Bijna alles hier op school is anders dan in Nederland! Ten eerste moet je ten aller tijde (in en om de school) je school ID om je nek hebben hangen (dit om te voorkomen dat ongewenste personen niet zomaar de school in kunnen sneaken). Iedere dag heb je het zelfde rooster (voor mij betekent dat: De eerste drie uur Japans op Ben Barber (een andere school vlakbij de mijne waar bijna alle talen worden gegeven), daarna met de bus (ja ja, een echt gele school bus!) naar Legacy (mijn school, go Broncos!) en daar wachten op het volgende lesuur: Engels, daarna pauze van 55 minuten, daarna Astronomie, Wiskunde (eitje, serieus! Maar wel heel gezellige mensen), gym en als laatste US History. Hierna trainen voor Cross Country (rondjes om de school rennen in 40 graden celcius) en dan ben ik klaar). De school begint hier om 7.25, maar omdat ik op Ben Barber begin, moet ik om 7 uur 's ochtends beginnen :O De school begint en eindigt voor iedereen op hetzelfde tijdstip (tenzij je dus begint op Ben Barber, dan begin je om 7 uur), en daar achteraan komt dus nog voor mij Cross Country. Janell (mijn hostmoeder) haalt me hiervan op om 5 uur, dus ongeveer 20 over 5 thuis en dan huiswerk maken tot het eten om 6 uur en daarna huiswerk maken tot ik niet meer kan van de slaap. Het nadeel van iedere dag hetzelfde rooster is dat je niet kan zeggen, oh, dat huiswerk voor dat vak maak ik morgen wel want dat hoeft nu nog niet per sé.
Door al dit gehuiswerk ken ik ondertussen de eerste 30 karakters van het Japanse alfabet en kan ik me in het Japans voorstellen, ben ik druk bezig met het lezen van 'In cold blood' van Truman Capote wat tijdens de zomer gelezen had moeten worden maar waar ik geen tijd voor had want ik had mijn eigen boek om uit te lezen, voor Engels, doe ik wiskunde met twee vingers in mijn neus, doen we nog niet zoveel voor Astronomie, weet ik hoe je Broncoball moet spelen (de Broncos zijn wij, ons schoollogo is een vurig paard) en weet ik dat ik erg in het nadeel ben als Europeaan tijdens mijn geschiedenislessen (de leraar gaat er vanuit dat iedereen alles wel weet, ondanks dat hij weet dat ik een exchange student ben, en geeft een toets over een hoofdstuk waar hij met nog geen woord over gerept heeft. Na de toets echter, kwam er opeens een powerpoint presentatie tevoorschijn over het hoofdstuk want 'we zouden de ppp beter snappen als we het hoofdstuk al gelezen hadden'. En ik weet na deze week ook dat je ongelofelijk veel respect mag hebben voor de sportende mensen in Texas.
Voor de mensen die mijn facebookstatus niet hebben gezien zal ik even kort samenvatten wat er tijdens crosscountry zoal gebeurd. Het is zo'n 40 graden celcius, het is de bedoeling dat je zo snel mogelijk (voor training dan) een rondje om de school rent (1 mile, dat is ongeveer 1.6 km) en voor de rest van het team behalve mij mochten ze mooi 1 minuut wachten nadat ze gefinisht waren om vervolgens nog een keer dat rot eind zo snel mogelijk te gaan rennen. Mochten ze hun streeftijden niet halen, dan zijn de coaches zeer teleurgesteld om het zacht uit te drukken. Terwijl men dit doet, kotst men van de inspanning en in niet uitzonderlijke gevallen valt men flauw. Geweldige sport!
De eerste keer dat ik het probeerde kwam ik niet verder dan 200 meter (het terrein is hier by the way niet vlak!) voordat ik begon te hyperventileren, de volgende dag begon ik in mijn eigen tempo en heb ik zowaar een rondje rond de school weten te rennen om vervolgens nog anderhalf rondje om het trackfield (atletiekbaan, ondertussen aangegaapt door de zwetende footballplayers, die in het midden van de baan met hun oefeningen bezig zijn, en aangemoedigd door mijn geschiedenis leraar met een brilliante hoed die de coach van dit footballteam is) te rennen. Hierna was ik op. Maar ik heb wel mijn sport voor het komende jaar gevonden!
Omdat de school zo groot is heeft niet iedereen tegelijk lunch (anders zouden de rijen voor de kantine's al helemaal niet te harden zijn, gelukkig krijg ik altijd lunch mee en kan ik meteen aanvallen), maar is het verdeeld over het 4e, 5e, en 6e lesuur. ik heb het 5e uur lunch samen met Emma, een meisje uit mijn Japanse klas.
Janell rijdt Audrey (mijn hostzusje) en mij iedere ochtend naar school (deze week althans) en haalt ons ook weer op. Omdat vrijdag de crosscountry training niet doorging, gingen Audrey en ik met de schoolbus terug. Het was nog moeilijk om de goede bus te vinden (ten eerste zijn het allemaal de klassieke gele schoolbussen en ten tweede is het ook erg handig dat sommige bussen een ander nummer op de achterkant hebben dan op de zijkant..) maar uiteindelijk vrij dicht bij ons huis gedropt. Vandaag (zaterdag) zijn we naar een museum over cowgirls geweest en een aangrenzend museum met een IMAX film (met een scherm dat 360 graden om je heen is en ook boven je, als een koepel) over het leven in de zee en, nadat ik had verteld over mijn interesse in Planetaria, daarna ook nog naar een IMAX film in het planetarium in het museum over het heelal (verrassend niet? :P).
Hierna zijn we naar twee western winkels geweest en Audrey en ik hebben hier een paar echte cowboy laarzen gekocht (waren in de uitverkoop :D). Morgen gaan we naar Hawaiien Falls (een waterpark), goed insmeren dus!
ik zal nu stoppen want het verhaal is al veel te lang en mijn batterij is bijna leeg :P En er krioelt nu een beestje over mijn scherm -.-
Hij is nu dood :P
Doei!
-
01 September 2013 - 08:39
Okke Van Brandwijk:
Wat een super belevenissen en je hebt je cowboylaarzen!!!
Veel plezier in het waterpark en het is weer een heel boeiend en leuk verhaal geworden
xxx Okke -
01 September 2013 - 10:29
Miriam Van Brandwijk:
Ha Marieke,
Wat een leuk verhaal; ik lach me rot! Ik begrijp dat je al helemaal in het ritme zit. Het lijkt me wel erg wennen die hoge temperatuur, maar jij slaat je er al dapper doorheen: respect! Leuk dat je nu al echte cowboy laarzen hebt: ik zal het aan Hilde van Optisport doorgeven, zal ze leuk vinden.
Waterpark klinkt als net iets voor jou! Fijn dat de dozen met andere kleding en sporttas zijn aangekomen.
Veel plezier dit weekend en groetjes aan Janell, Roy en Audrey!
xxx Map -
01 September 2013 - 13:02
Marina:
Hoi Marieke,
Wat een programma zeg!
Ga niet al te ver over je grenzen. Ik vind hyperventileren wel genoeg.
Vertel er nou ook ff bij wat kon-nichi wa betekent. Dan geloof ik je pas! Ik scrollde net nog ff terug, want ik onthield kon-nichi ba.
Jij leert zo in ieder geval Japans en dat kunnen niet veel mensen zeggen. Wow.
Veel plezier en mocht je na dit jaar niet weten wat te doen, dan kun je altijd nog de journalistiek in ;-)
Marina -
02 September 2013 - 10:42
Ella:
Hoi Marieke, je schrijft hartstikke leuk over jouw amerika ervaringen! Wat mij nieuwsgierig heeft gemaakt, is waarom je Japans leert? Heb je plannen om hierna naar Japan te gaan?
Groet Ella -
02 September 2013 - 14:07
Judith:
Ha Marieke,
Nergens niet om maar je kunt na dit avontuur in de USA inderdaad wel naar de school voor journalistiek gaan en daarna gaan werken voor een Japanse krant. (Op die cowboylaarzen kom je daar in Japan natuurlijk overal binnen !! ) Of schrijfster worden van leuke boeken! Je maakt echt leuke verslagen! Succes daar and have fun. Mooie foto van jou en Marten met vlaggen trouwens. Very cute! Groetjes van Judith. -
02 September 2013 - 23:29
Robert :
Dag Marieke,
Straks ga je het rennen nog leuk vinden en vestig je een school-record ;) Leuk verhaal trouwens, moet je gaan verzamelen en later bundelen met je foto's als herinnering. Of als een leuk handboek voor meiden die het nog gaan doen.
Heel veel plezier daar en een ding nog:
大学合格おめでとう。大学生活楽しんでね。
Groetjes,
Robert -
03 September 2013 - 21:04
Jan En Alie:
Hallo Marieke,
Wat een schrijftalent zeg! Geweldig hoe jij alles zo beeldend kan beschrijven. Het is of we alles mee beleven. Dus wel dik zweet op je hoofd met die warmte zo hard te trainen. Maar wel goed voor je conditie:) Ik zie dat iemand je gelijk wat Japanse tekens in de schoot werpt om te oefenen.
Krijgen we de vertaling nog? Wel bijzonder om de Japanse taal te leren. Heb bewondering voor je.
Veel plezier daar en beleef veel avonturen dan beleven wij ze weer als jij in de pen klimt.....
Jan en Alie -
13 September 2013 - 08:40
Margreet:
Hay Marieke, fijn dat het zo goed gaat! Je hebt straks een beren conditie, dus zal ik je vast opgeven voor de Sneek- Bolsward-Sneek loop van 2014? Versta je die Texanen een beetje, of is eigenlijk Japans nog gemakkelijker te verstaan dan deze cowboys en cowgirls! Nog veel plezier daar en ik blijf je volgen!
Groet, Margreet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
