Het ketchup-incident
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
15 December 2013 | Verenigde Staten, Arlington
Ik weet niet zeker of ik nu net mijn vorige verhaal gewist heb want het stond er nog steeds toen ik op 'reisverslag toevoegen' klikte, maar goed. Dat zien we dan wel weer. Eerst het verhaal van het ketchup-incident.
Vandaag waren Sarah, Audrey, Janell en ik aan het avondeten bij een Duits restaurant genaamd Kubi's. We hadden heerlijk gegeten en zitten nog even na. Al deze tijd heeft Audrey met een pakje ketchup zitten frutten, op een gegeven moment zat ze er zelfs met een mes in te porren, maar de verpakking gaf niet mee (was ook niet haar bedoeling). Dit is typisch Audrey want die zit altijd met haar handen aan dingen te frutselen.
Op een gegeven (later bleek perfect) moment keek ik op (ik zat tegenover Audrey) en toen kwamen er opeens klodders ketchup langs vliegen. (ik moest even ongeveer twee minuten stoppen toen ik dit typte want ik moest weer zo hard lachen toen ik het allemaal voor me zag, dus nu typ ik weer verder met tranen in mijn ogen) (en nu kreeg ik net Audrey aan mijn deur of ik even wat zachter kon lachen. Dat gaat hem niet worden :P)
Oké, dus klodders vliegende ketchup. En je had Audrey's gezicht moeten zien! Ze was gechoqueerd! En meteen daarna, terwijl Janell, Sarah en ik vergingen van het lachen, bewoog ze niet meer (als-ik-niet-beweeg-dan-zie-je me-niet-en-dan-heb-ik-het-dus-ook-niet-gedaan-reactie) maar had ze wel nog steeds het uitgeperste pakje ketchup in haar hand, die overigens onder de ketchup zat. Dus Janell geeft haar een tissue en, wonder boven wonder, heeft maar één vrouw het gezien en die gaf ons een verwijtende blik. Toen ik links achter me keek zag ik op het vloertapijt allemaal kwakjes ketchup liggen, en het was nog ver gekomen ook! Minstens een meter van waar ze zat! Als dit nog niet genoeg was kwam de ober er aan en die bleef maar in de kwakken ketchup stappen en verspreidde het zo door het hele restaurant! Hierna konden we niet meer stoppen met lachen en de lach van Sarah en mij komt overal bovenuit, dus ontvingen we nogal wat blikken die onze kant op werden geworpen. Hierna snel de rekening betaald en weggegaan :P
Vandaag waren Sarah, Audrey, Janell en ik aan het avondeten bij een Duits restaurant genaamd Kubi's. We hadden heerlijk gegeten en zitten nog even na. Al deze tijd heeft Audrey met een pakje ketchup zitten frutten, op een gegeven moment zat ze er zelfs met een mes in te porren, maar de verpakking gaf niet mee (was ook niet haar bedoeling). Dit is typisch Audrey want die zit altijd met haar handen aan dingen te frutselen.
Op een gegeven (later bleek perfect) moment keek ik op (ik zat tegenover Audrey) en toen kwamen er opeens klodders ketchup langs vliegen. (ik moest even ongeveer twee minuten stoppen toen ik dit typte want ik moest weer zo hard lachen toen ik het allemaal voor me zag, dus nu typ ik weer verder met tranen in mijn ogen) (en nu kreeg ik net Audrey aan mijn deur of ik even wat zachter kon lachen. Dat gaat hem niet worden :P)
Oké, dus klodders vliegende ketchup. En je had Audrey's gezicht moeten zien! Ze was gechoqueerd! En meteen daarna, terwijl Janell, Sarah en ik vergingen van het lachen, bewoog ze niet meer (als-ik-niet-beweeg-dan-zie-je me-niet-en-dan-heb-ik-het-dus-ook-niet-gedaan-reactie) maar had ze wel nog steeds het uitgeperste pakje ketchup in haar hand, die overigens onder de ketchup zat. Dus Janell geeft haar een tissue en, wonder boven wonder, heeft maar één vrouw het gezien en die gaf ons een verwijtende blik. Toen ik links achter me keek zag ik op het vloertapijt allemaal kwakjes ketchup liggen, en het was nog ver gekomen ook! Minstens een meter van waar ze zat! Als dit nog niet genoeg was kwam de ober er aan en die bleef maar in de kwakken ketchup stappen en verspreidde het zo door het hele restaurant! Hierna konden we niet meer stoppen met lachen en de lach van Sarah en mij komt overal bovenuit, dus ontvingen we nogal wat blikken die onze kant op werden geworpen. Hierna snel de rekening betaald en weggegaan :P
-
15 December 2013 - 08:51
Okke:
Ik zie het helemaal voor me en dat gelach na de tijd is natuurlijk zeer herkenbaar we wachten met spanning op part 2 want zoals je al vreesde is die niet geupload.
Xxxx Okke -
15 December 2013 - 10:48
Map:
Nu weet je waarom de indianen roodhuiden worden genoemd: het was allemaal Heinz. -
16 December 2013 - 09:15
Roos:
Hoi Marieke,
Met veel plezier lees ik altijd je verslagen! Ook het ketchup incident zie ik al helemaal voor me. Het zal je maar gebeuren:).
Alvast fijne feestdagen en een gezond, gelukkig 2014 toegewenst!
Groeten van Roos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
