Beter laat dan nooit... toch? :)

Sorry!! Maar ik heb echt geen tijd gehad om te schrijven hier, maar dit betekent wel: een extra lange blog! Want ik heb veel te vertellen :D

Okay, dus het is ondertussen mijn verjaardag geweest! Dat was echt super gaaf! 'S ochtends werd ik wakker gemaakt met een ontbijtje (laat het 'je' eigenlijk maar weg) op bed, compleet met heliumballonnen! Een zilveren 18 en allemaal kleinere oranje ballonnen :) Daarna in mijn pyjama maar met een diadeem met daarop 'happy birtday' en kaarsjes op mijn kop geskypt met papa, mama en Elke :) Mijn hele kamer in Nederland was versierd en aangezien Elke zo op mij leek, mocht ze in mijn naam mijn cadeautjes (van Elke) openmaken :P Van Elke kreeg ik een snijplank en een messenset, alvast voor op kamers :) Daarna verplaatste het feestgedruis zich naar de woonkamer waar Marten mij ook even feliciteerde en daarna werd er taart aangesneden (en niet zomaar een taart, een hazelnootschuimtaart van 'de Korenbloem' welteverstaan!). Van mijn hostparents kreeg ik kaartjes om samen met hun naar de uitverkochte musical van 'The Lion King' te gaan!! Van hun kreeg ik ook de activiteiten van de dag: eerst reden we naar central Arlington (was nog best een lange rit!), naar Janell haar baas. Eerst dachten Audrey en ik (Audrey wist ook niet wat we gingen doen want zij kan verassingen nooit voor zich houden :P) dat Janell even wat moest regelen voor werk en dat we daarna naar de eindbestemming zouden gaan, maar toen we daar aankwamen bleek dat ze een piano hadden en dan ik daar op mocht spelen! Dit lijkt niet zo speciaal, maar ik had niet meer piano gespeeld sinds ik weg was gegaan vanuit Nederland dus de afkickverschijnselen begonnen op te spelen :P Hierna zijn we weer naar huis gegaan en kreeg ik de instructies om mijn cowboylaarzen te dragen. We gingen namelijk paardrijden! Western Style :D We gingen naar een ranch in the middle of nowhere in een heuvelachtig landschap. Hier werden we op de paarden gehesen (Audrey moesten we eerst over haar angst voor paarden heen praten) en vooruit met de geit (of paard), de heuvels in. De rit was erg gezellig want er reed een Duitser voor mij die hier al 4 jaar woonde vanwege zijn studie. Toen hij hoorde dat ik die dag jarig was wilde hij mij feliciteren, maar dat gaat best lastig op een paard dat erop getraind is om de kont van het paard voor hem te volgen, niet naast een ander paard te lopen. Na nogal wat moeite het paard er toch van weten te overtuigen om naast zijn lotgenoot te lopen, en toen werd mijn hand naar behoren geschud met de verjaardagswensen erbij :) Ik vond het paardrijden helemaal geweldig, Audrey stond doodsangsten uit, maar heeft het ook overleeft. Hierna hebben we gegeten bij de ranch, terwijl er een optreden werd gegeven van een Texaanse band :) Hier heb ik ook nog even op een mechanische stier gereden, echt geweldig grappig! Ik hield het nog best lang vol, vooral vergeleken met Audrey :P Janell stond erbij, en lachte (en filmde) ernaar.
Ondertussen heb ik ook eindelijk de iPad gekregen van school (ik zou hem eerst 11 september krijgen, daarna 23, daarna, omdat mijn achternaam hier met een 'v' begint, 24, en daarna, omdat de wifi niet werkte, 25 september!). Ermee werken tijdens de lessen is echter een tweede, dus vraag ik nog steeds telkens de papieren versie als dat mogelijk is. Wiskunde sommen (hoe ongelofelijk makkelijk ook) maken op een iPad is gewoon niet praktisch.
Tijdens Engels lazen we een artikel over het fenomeen 'Valedictorian', waar ik nog nooit van gehoord had. Het houdt in het hele jaar (dus Freshman, Sophomore, Junior of Senior) wordt gerangschikt van beste tot slechtste als het gaat om cijfers en extra credits. Degene die in het Senior year eindigt op de eerste plek is de valedictorian, waar je vervolgens eigenlijk helemaal niks aan hebt. Echter is het toch zo belangrijk voor sommige leerlingen dat er hele rechtszaken worden aangespannen, compleet met advocaten, tegen de school door leerlingen die het er niet mee eens zijn dat ze bijvoorbeeld de titel moeten delen met iemand die evenveel punten als zij hebben gehaald, of leerlingen die het onterecht vinden dat zij niet de eerste waren. Vreemd volkje niet?

Even tussendoor: ik heb serieus een lijstje op een post-it blaadje naast me met alle dingen die ik nog op de blog moet schrijven :P Het is tijdens de hele tijd dat ik niet heb geschreven bijgewerkt zodat ik niks zou vergeten :)

Ergens vorige week ben ik met Audrey en Roy naar de film geweest: 'The Butler'. Was een erg mooie film, maar het meest gave was nog wel de bioscoop zelf! De stoelen waren super comfortabele bureaustoelen die óf aan een tafel óf aan een bureaublad stonden. Wij zaten aan een bureaublad, vastgeschroefd aan een laag muurtje, en op dit muurtje zat een kastje met een rode knop. (há, rode knop, villa achterwerk! Roos, Van Rossum en Van Oorschot, een klein deel van mijn gedachten gang op dit moment :P) Als je op die knop drukte kwam er een serveerder (ja, een serveerder in een bios!) met een menukaart waar je alles van pizza's tot versgebakken koekjes kon bestellen wat dan vers voor je werd klaargemaakt en naar je toe werd gebracht! Echt zo gaaf! Ze veegden nog net niet je mond af met een servetje om het maar zo te zeggen :P Een bios en een restaurant in één, hoe verzinnen ze het?

Ik heb nu ook een nieuwe bijnaam gekregen: Bird. Eerst was het Big Bird (de Engelse naam voor Pino van Sesamstraat) omdat hij zo lang is, maar dat vond Roy een te lange naam, dus werd het Bird :P

Ik heb deze afgelopen weken ook twee hele vreemde, maar wel erg lekkere, en allebei met een cheeseburger verwante, dingen gegeten :) Eerst at ik cheeseburger soep, dat echt lekker is! Janell had het gemaakt. Daarna, toen ik met Sara van Cross Country uit eten ging in Chop House Burgers, heb ik een cheeseburger gehad, maar niet zomaar een cheeseburger: 'THE cheeseburger' (gespeld zoals aangegeven op het menu). Het was een burger met de complete rataplan van sla en ui etc, maar in plaats van een broodje waar de burger op rustte, waren het twee tosti's! Ik heb nog nooit zo iets Amerikaans gegeten! Het was lekker joh! Hierna ben ik met Sara (die een eigen auto heeft, het is hier heel normaal om een auto te krijgen van je ouders als je je rijbewijs (bijna) binnen hebt) (de auto was compleet met fluffy roze omhulsel voor het stuur en troep op de achterbank) naar een Frozen Yoghurt place geweest. Dat spul is zooo lekker! Je pakt je eigen bakje en vult dat met de smaak naar keuze (ik had oreo smaak, het is een soort ijs) en daarna loop je naar een bar met allemaal bakjes met verschillende dingen die je erbij kan doen zoals stukjes snicker of m&m's of zure wormen etc. (die zure wormen heb ik maar mooi uitgelaten!) en daarna wordt het gewogen en per gewicht wordt de prijs berekend. En zo duur was het helemaal niet :D

Op mijn school is het iedere vrijdag een speciale dag met een thema. Het is tot nu toe 'nerd-dag', 'tacky-dag' en 'superhero-dag' geweest. Echt leuk om mensen helemaal verkleed naar school te zien komen :P (Kayla had allemaal batman dingen aan op superhero-dag, en zelfs de sloffen die ze aan had hadden gele batman capjes :P)

Met mijn shinsplints gaat het al wel beter maar het is nog steeds niet zo erg weg dat ik weer kan rennen :S Wel heb ik gister nieuwe renschoenen gekocht (en meteen ook een hele ren-garderobe erbij onder het motto van: 'nu ik hier toch ben..') in de hoop dat dat gaat helpen, aangezien mijn oude schoenen al meer dan 4 jaar in gebruik zijn.. :P Een paar dagen terug hebben we een scavengerhunt gedaan (speurtocht) voor Cross country! Dat was zo gezellig! Het was een foto-editie, dus moesten we allemaal foto's maken van vreemde dingen, zoals onze reactie voor bacon, het hele team in een boom, het hele team in een kleine ruimte (Abby en ik zijn in een, schone en gelukkig lege, prullenbak gaan staan) en een theekransje op een hoekje etc. Angeline, Abby en ik zaten samen in een groep en we moesten een presentatie van de foto's maken. Komende maandag worden de presentaties gehouden, en dan vraag ik Angeline of ze onze presentatie naar mij kan sturen zodat ik alle foto's heb, want er zitten me toch een paar hilarische tussen!

Voor mijn verjaardag had een meisje bij mij uit de Japanse klas (Anni, of zoals ze zichzelf liever noemt: monkey) een zwaan gemaakt uit allemaal in elkaar gevouwen papiertjes, origami! Echt super gaaf en lief!

(is het heel duidelijk dat ik een lijstje aan het afwerken ben? :P Volgensmij wel zo met al die enters tussen paragrafen :P)

Dan was er nog een super grappige, maar ongelofelijk erge film die ik heb gezien hier: White Chicks. Ik waarschuw je wel even voordat je meteen enthousiast de film gaat huren/downloaden dat het soms wel heel erg is :P Ik heb me kapot gelachen! Het gaat over twee FBI agenten die verkleed gaan als twee rijkeluismeisjes en dat gaat helemaal mis, echt hilarisch! We kijken hier veel meer leuke films die helemaal nergens op slaan zoals Blades of Glory and Benchwarmers. Maar die kunnen allebei niet tippen aan whitegirls als het gaat om raarheid naar het hilarische toe.

En dan zijn we aangekomen bij vandaag: ComicCon! Voor de mensen die niet weten wat ComicCon inhoudt zal ik het proberen te beschrijven, al is de graad van bizarheid vaak zo hoog dat het niet in woorden samen te vatten is, maar ik zal een poging wagen :)
ComicCon is een evenement waar veel mensen naar toe gaan en waar beroemdheden komen om dingen te signeren en foto's te nemen met fans. De typische ComicCon-ganger valt te herkennen aan een vreemd kostuum van zijn/haar favoriete film/stripboek/anime/manga (laatste twee zijn Japanse animatiefilms en stripboeken), (voor mannen) de uitdrukking op hun gezicht als ze voor het eerst een vrouw in het echt zien, vaak hebben deze mannen een nogal gezette buikomgeving en een stoppelbaardje en een klein paardenstaartje en leven ze nog bij hun moeder terwijl ze al in de 30 zijn. Het sociaal IQ van de typische ComicCon-ganger is vaak ergens in de min, maar ze vinden deze toch enigszins noodzakelijke aandacht bij hun stripboek/anime karakters. Vandaar dat heel veel mensen verkleed gingen als karakters uit boeken en films. Als je nog steeds twijfelt of je wel op de goede plek bent beland na de checklist van ComicCon-gangers te hebben afgelopen, zoek dan naar iemand die een shirt draagt met de tekst: 'I live in my own little world, and I like it, they know me here.' (ja, dit verzin ik niet! Het stond er echt!). Dus samengevat is het een evenement waar mensen heen gaan die het leuk vinden om zich te verkleden als hun favoriete karakters uit boeken en films en/of die graag een handtekening/foto willen van een beroemdheid die er ook is. Ik was er om die laatste reden, want Tom Felton was er ook! Tom Felton is de acteur die Draco Malfidus/Draco Malfoy speelt in Harry Potter (weetje wel? Dat irritante blonde ventje die bij iedere belediging om zijn papa riep?) en ik heb nu zijn handtekening in mijn Harry Potter boek! (Mijn ouders hadden het naar mij opgestuurd voor mijn verjaardag omdat ik ze had vertelt dat ik naar ComicCon zou gaan en dat Tom Felton daar zou zijn). Toen we eindelijk uit de lange rij kwamen schoof ik mijn boek naar Tom toe en hij vroeg natuurlijk meteen uit welk land het kwam. Dus even gezellig gebabbeld met hem (hij vond mijn Engels erg goed :D) en we zijn (Hij, zijn bodyguard, die ook in het gesprek betrokken werd, en ik) het erover eens dat je moet tandenpoetsen nádat je je ontbijt op hebt, niet ervóór zoals Audrey altijd doet. Toen mijn tijd over was nam hij afscheid van me met de woorden: 'Cheers, lovely' en toen kon mijn dag niet meer stuk :D Sarah (de Duitse exchange student die nu een goede vriendin van mij is, niet te verwarren met Sara van Cross Country. Sarah was ook mee naar ComicCon en keek, net als ik, haar ogen uit) heeft heel wat foto's gemaakt van mij en Tom Felton (al dan wel niet naast elkaar geposeerd want daar moest natuurlijk weer extra voor betaalt worden, en ik ben en blijf Nederlands: Kijken, kijken, maar niet kopen!) dus er is genoeg om deze geweldige gebeurtenis aan te herinneren. Series, dit ga ik aan mijn kinderen en kleinkinderen vertellen later! :D Op mijn facebook heb ik al mijn foto's van ComicCon geüpload, dus kijk je ogen uit want je zult versteld staan (aangeraden wordt om dus wel eerst even een goede stoel uit te zoeken want je zult stijl achterover vallen van sommige foto's!)

Dat was het alweer voor vandaag :) het is ondertussen ook al weer een paar uur verder dan toen ik startte met deze blog :P Morgen gaan we naar de State Fair (een soort kermis maar dan veeel groter) en Sarah gaat ook mee (ja, de Duitse Sarah ja :P). Ze logeert hier het hele weekend :D

Adios!!
Liefs,
Bird

p.s. Morgenavond komt er een guest-writer op mijn blog. Jullie zullen dan wel zien/lezen wie het is :) Maar ik zeg je dit, je wil misschien die stevige stoel van de ComicCon foto's in de buurt houden, want ik heb geen idee waar hij over gaat praten, maar het zal wel weer iets heel raars zijn :P

Oke, ik ga het gewoon verklappen: *spoiler alert* het is mijn hostvader: Roy. Hij kan ongelofelijk zwetsen en maakt aan één stuk door grappen, dus als hij iets zegt dat als beledigend kan worden opgevat, zo bedoelt hij het niet :)

Groetjes van Sarah!