al meer dan twee en een halve maand hier :)

Aloha!

Nu moet ik zeggen dat ik toch wel een beetje trots op mezelf ben dat ik niet weer super lang gewacht heb met een nieuwe blog typen :) Go Marieke! Of natuurlijk Elke's liedje: 'Ik ben gewoon geweldig, dum, dumdumdumdum'... :P

Ik zal trouwens eerst even melden dat ik nu voor het grootste gedeelte van de dag in het Engels aan het denken ben (ik heb ook mijn eerste droom in het Engels gehad: ik legde Janell en Audrey uit hoe een OV-chipkaart werkte) en dat daarom mijn Nederlands (vooral het zinsverloop) achteruit gaat. Mijn excuses hiervoor, en ik ga zeker mijn best doen om het toch een beetje een normale structuur te geven :) (Ja Jerney, ik deed een 'komma' 'en', lekker puh! :P)

Vorige week zaterdag (2 november) hebben Audrey, Janell en ik vrijwilligerswerk gedaan. Audrey is lid van de girlscouts (een beetje als de padvinders, alleen doen ze een hoop vrijwilligerswerk en leuke dingen samen) en Janell is de troupleidster. Dus tussen alle kleine meiskes die allemaal erg enthousiast waren om hun badge (in dit geval een stukje katoen wat op de jas gespeld kon worden) te verdienen, zijn we over graffiti heen gaan schilderen. Het was leuk, maar wel erg koud aangezien we in de schaduw van het gebouw stonden dat we aan het verven waren in ons t-shirt en joggingsbroek (de kleren moesten vies kunnen worden).

Over de temperatuur gesproken, het is hier op het moment zo rond de 20 graden Celsius en er wordt sneeuw verwacht in de winter! Het leuke hiervan is, is dat als er ook maar een millimeter sneeuw ligt, dat de scholen dicht gaan! Of als er ijs op de weg is. Dit komt omdat men hier niet zoiets kent als 'winterbanden' omdat het hier bijna nooit sneeuwt. De wegen worden dus te gevaarlijk en daarom gaan de scholen dicht (haast iedere leerling heeft hier immers een auto om mee naar school te gaan, fietsen kan hier echt niet, dat is letterlijk levensgevaarlijk!). Dus laten we hopen dat het zo ver komt! Ik kan niet wachten om Roy in te zepen!

Na het graffiti weghalen/overschilderen zijn we naar huis gegaan en hebben we heerlijk gerelaxt (en een beetje huiswerk gemaakt, met resultaat: een 100 op mijn test Japans :D) en, terwijl een aantal van mijn vrienden uit Cross Country zich een ongeluk renden op Regionals, daarna zijn we naar een basketbal wedstrijd gegaan!! Een hele echte met alles erop en eraan, inclusief alle muziekjes en een mascotte en weet ik wat :D

Voor de geïnteresseerden zal ik nog even melden dat Jake door was naar State (ze hebben hier geen landelijk iets omdat het land veel te groot is, dus het hoogst haalbare is State. Jake was de eerste jongen ooit in mijn school om dat niveau te halen dus we zijn natuurlijk enorm trots op hem!) en dat het hele dames Varsity team ook door was naar State! Ze werden geloof ik zelfs eerste op de Regional meet! Regionals is de meet onder State, maar die is ook al heel moeilijk om te halen.

Ondertussen chocolade pepernoten vretend zal ik weer verder vertellen over het basketbal spektakel :)

Wacht, batterij bijna leeg.. Even de oplader zoeken.

Oké, we kunnen weer vooruit met de geit! (Godzijdank dat Duitsland en Nederland dezelfde stekkers hebben! Ik heb namelijk een stekkerdoos van Sarah geleend want zij had er meerdere, en door die stekker doos kan ik nu gewoon blijven typen op mijn bureau)

Dus, wij (Audrey, Janell en ik) gingen zaterdagavond naar Dallas (we reden over dezelfde weg als waar Kennedy in '63 een niet zo fijne rit had) en daar gingen we naar 'the American Airlines Centre' (zo heet het stadion) om naar een basketbal wedstrijd te kijken tussen de Mavericks (uit Dallas) en een ander team met blauwe shirtjes. Janell had plaatsen weten te krijgen via de Girlscouts en dus zaten we tussen allemaal enthousiaste meisjes van een jaar of 8 naar de wedstrijd te kijken. De meest bekende speler (op een cross country meet had ik het over basketbal met Matthew (als je hem eenmaal op het onderwerp sport krijgt dan kom je er niet meer tussen) en hij vertelde mij over deze speler.'Gaf me uitgebreide analyse over hoe Dirk de bal dunkte en dribbelde en wat al niet meer' is misschien een betere beschrijving van hoe hij het me vertelde. Oh, en hij deed het ook nog even een aantal keer na, terwijl we dus het parcours aan het verkennen waren :P Dat was zo grappig!) is Dirk Nowitzki, en iedere keer als hij het veld in werd gestuurd riep de omroeper in een hoog stemmetje 'Dirk' en daar kwam een 2.13 meter lange beer aangehuppeld en scoorde het ene na het andere punt.
Een basketbal game heeft 4 kwarten, en iedere keer als er een pauze was kwam er een heel circus tevoorschijn. Natuurlijk iedere keer de mascottes (Een blauw paard en een soort blauwe spiderman. Het paard kwam ook een keer naar onze sectie en begon ons onder te sprayen met dat sliert spul dat je altijd bij carnaval ziet) en vaak ook de cheerleaders met een intimiderende voorgevel en die blijkbaar niet genoeg betaald werden om een beetje een fatsoenlijke outfit aan te trekken (of misschien werden ze daarvoor juist wel veel betaald). Er werden wedstrijdjes gedaan (o.a. wie als eerste een liedje kon herkennen en wie als eerste een doos vol met spullen kon stouwen) en prijzen weggegeven. Als klap op de vuurpijl was er nog een optreden van twee mannen die salto's en dingen deden, maar niet op een gewone manier. Eén van de mannen ging op een ding liggen zodat zijn benen de lucht in staken en de ander sprong en landde met zijn zitvlak op de voeten van de liggende man (ik noem hem even Piet (niet racistisch bedoelt, sorry als iemand zich beledigd voelt, vooral als je een Jamaicaanse herder bent. Wat een gezeur om niets zeg..) voor het gemak) en de man zittend op de voeten van Piet is vanaf nu Karel. Dus Piet ging, na een paar synchrone buigingen en troelalatjes met Karel, op een ding liggen. Karel kwam eraan gedarteld, nam een sprong en landde, pardoes, op Piet zijn voeten. De ene keer zittend, de andere keer staand. Als het zittend was, boog Piet zijn benen en schoot Karel de lucht in, die dan een salto maakte en weer landde zoals eerst. Erg indrukwekkend, maar, aangezien dat het enige was wat ze de hele tijd deden, na een tijdje een beetje saai. Dus Piet en Karel weer weg.
Dan als laatste bij iedere pauze had je natuurlijk nog de camera die door het hele publiek ging om mensen die iets vreemds of leuks aan het doen waren te filmen. Omdat de meisjes naast mij aan het dansen waren op de muziek ben ik ook nog even in beeld geweest :)
Uiteindelijk hebben de Mavericks gewonnen, dus wij blij (behalve Audrey want die vond de muzien en alles te hard) en weer terug naar huis.
Het allerleukste (vond ik) van de hele wedstrijd heb ik echter voor het laatst bewaard: de enorme vastberadenheid van de veger mensen om het zweet van het veld te krijgen. Iedere keer als een speler viel en daarna weer de andere kant op rende, kwamen ze aangesprint om vervolgens die vloer te vegen alsof hun leven er vanaf hing! Het was alsof hun hele hoofd leeg was (net als in die spongebob aflevering!) en dat het enige wat ze konden denken was: 'veeg, veeg, veeg, veeg!'. Ik heb dit ook geprobeerd te filmen om het aan jullie te laten zien want ik vond dat echt hilarisch!

Dan zijn we aangekomen bij de zondag. Zondag waren Roy, Audrey en ik naar een enorme vlooienmarkt geweest in Canton. Het was echt super groot en hier heb ik vier oude munten, een Japans kistje en een cadeautje voor Audrey gekocht. Verder hebben we hier ook nog gefrituurde chocolate chip cookie gegeten. Ik weet niet of ik dit al eerder verteld heb, maar in Texas frituren ze alles! Tot nu toe heb ik gefrituurde Nutella en koekjes gehad, maar je kan echt alles gefrituurd krijgen! Van Oreo's tot boter!
De vlooienmarkt zelf had ook erg veel te bieden. Naast een barbecue die gemaakt was in de motorkap van een oude auto, kon je er ook wapens, blikken pauwen (leuk voor in de tuin mam!) en zelfs klompen 'made in Holland' krijgen! Hier is me iets gelukt wat me nog nooit eerder overkomen was: ik ben verbrand in november! Natuurlijk denk ik er niet aan dat ik me in moet smeren in november! Hallo?! Maar goed, dat is nu ook al weer bijgetrokken dus niet super erg :)

En toen dacht ik opeens: 'hé, ik ben wat vergeten: Halloween!' want dat was namelijk de donderdag vóór al dit. Na de stemmen te hebben geteld op facebook ben ik verkleed gegaan als koe. Dit was echt super grappig! Audrey (een heks), Janell en ik zijn langs de deuren gegaan bij mensen uit de straat (die geen hond hadden, Audrey is daar doodsbenauwd voor) en hebben 'trick or treat' geroepen en dan kregen we snoep. Geen liedjes zingen of lampionnen maken, gewoon een zinnetje zeggen. Lui hoor :P
Hierna hebben we Tim Burton The Nightmare before Christmas gezien en daarna Monsters inc. (waar ik eerst een aantal verwijtende blikken kreeg toegeworpen toen ik bekende dat ik die nooit gezien had).

Gister en vandaag zijn we naar Great Wolf Lodge geweest! Hier is de site en als je naar beneden scrolt zie je een filmpje van hoe alles eruit ziet: http://www.greatwolf.com/grapevine/waterpark
Het was een hotel en waterpark in één en echt super gaaf. Hier waren we heen voor Girlscouts dus was er ook een ander meisje mee: Emily die ook in de Girscout troup is. Verder hadden we Audrey, Janell en ik en, omdat we nog plek over hadden in de hotelkamer, Judith, een andere exchange student uit Duitsland. Haar had ik ook ontmoet op de orientation, maar helaas woont ze niet dichtbij mij. We hebben super veel gezwommen en zijn in alle glijbanen geweest en hebben onze ogen uitgekeken naar de sexy badmeesters :) Al met al een super hotel! 's Avonds nog met Judith naar de Starbucks die in het hotel zat en samen in een photobooth hokje :)

Nu ben ik weer thuis en ben ik dus deze blog aan het typen :P Maar straks gaan we naar een Drive-in Movie!!! Precies zoals in de films! The Movie Theather is bijna failliet dus we gaan er snel heen nu het nog kan :) Veel nachos eten dus onder het mom van: 'dan helpen we de drive-in movie theater uit de brand'.

Wat ik nog vergeten was te vertellen in mijn vorige blog was dat ik een paar weken geleden krokodil heb gegeten! Echte, gefrituurde (natuurlijk) krokodil! En het was lekker joh! Als je het een keer ergens kan bestellen, zeker doen! Roy, Audrey en ik gingen naar een visrestaurant waar ze dit serveerden dus vandaar dat ik het gegeten heb :)

Sayounara! (Japans voor doei ;) )